ก่อนอื่นเลย ต้องขอโทษด้วยน่ะที่เขียนภาษาไทยผิดบ้าง ไปโตที่เมืองนอกตั้งแต่เด็ก เราเป็นลูกครึ่งนะ อยากจะบอกเล่าเรื่องราวความรักวัยรุ่น ที่น้ำเน่าพอสมควร 555 เห็นมีคนมากมายที่เข้ามาแชร์ประสบการณ์ เราก็อยากจะแชร์บ้าง เป็นเรื่องจริงทีเกิดขึ้นกับตนเอง นานมาพอสมควรแล้ว ที่เล่าก็คือสิ่งที่ยังจำได้อยู่ถึงทุกวันนี้ อิอิ เข้าเรื่องเลยเน๊าะ
(เหตุการณ์เกิดขึ้นที่เมืองนอกนะค่ะ)
คือว่า เราได้ไปโตทีเมืองนอก ตอนไปใหม่ๆเราก็ยังเด็กมาก อะไรก็ใหม่ไปหมดสำหรับเรา แต่พอนานๆไปก็ชิน ไปโรงเรียน ได้พบเพื่อนใหม่ๆ แล้วก็ได้ใช้ชีวิตเหมือน"ฝรั่ง"ตั้งแต่นั้นมา... พอช่วงที่เริ่มเป็นสาว ก็จะมีคนเข้ามาจีบตามประสาเด็กวัยรุ่นอ่ะ คบไปเลิกไป ยังไม่รู้จักหลอกนะ ว่าความรักคืออะไร พอโตขึ้นมาหน่อย ครั้งหนึ่งได้คบกับหนุ่มคนนี้ ชื่อว่าบี เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด นิสัยดี สนุกสนาน ทำอะไรก็ดีไปหมด คือคนดีว่างั้นเหอะ คบกันได้ประมาณ 3 ปี ทะเลาะกันก็ไม่ค่อยมี แต่แล้วก็เลิกรากันไป สาเหตุ? เรามีความเห็นชอบที่แตกต่างกัน เพราะเขาอยากไปอยู่ประเทศอื่นแต่เราไม่อยากไป คืนแรกที่เราเลิกกัน เมาาามาก อ้วกทั้งคืน เพื่อนสนิทเป็นคนดูแลเรา คิดถึงตอนนั้นแล้วรู้สึกขำ ทำไปได้ สติหายหมด 555 คิดดูนะ เฮิร์ทมาก จากเป็นคนที่ค่อนข้างอ้วน น้ำหนักลดตั้งสิบกว่าโลภายในเดือนหนึ่งเลยอ่ะ และแล้วเวลาผ่านไปได้ สัก 4-5 เดือน เราก็ได้พูดคุยอีกครั้งกับหนุ่มคนนี้ ชื่อว่าโด... เขาคนนี้แหละที่ทำเราเจ็บมากที่สุด... ที่บอกว่าได้คุยอีกครั้ง เพราะเรารู้จักเขามาก่อนที่จะคบกับบี แต่เมื่อตอนนั้นเรามีแฟนไปแล้วก็เลยไม่ได้ติดต่อกับโดอีก...
อย่างแรกเลย เรารู้จักกับโดผ่านทางเพื่อนสนิท โดอยู่ห่างจากเมืองเราไป2ชั่วโมง แต่โดมีลุกพี่ลูกน้องที่อยู่เมืองเดียวกับเรา ญาติโดก็เป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทเรา (งงไหม 555) เพื่อนสนิทเราก็รู้จักกับโดด้วย ตอนนั้นอ่ะญาติโดจะแต่งงาน เพื่อนสนิทเราก็เลยลากเราไปด้วย คืนงานแต่งเขาก็จัดโต๊ะแบบว่า เอาคนที่รู้จักกันมานั่งโต๊ะเดียวกันจะได้คุยกันได้ง่ายๆ โต๊ะเราก็มี เพื่อนเรา แม่เพื่อน เรา โด และพ่อแม่ของโด
โดเป็นหนุ่มหล่อ สูงมากกก ผมดำตัดสั้น ตาสีเขียว ดูเป็นแบดบอยหน่อยๆ แรกเห็นเราก็เฉยๆน่ะไม่ได้คิดอะไร เพื่อนเราก็แนะนำให้เรากับโดรู้จักกัน เขาก็มาเหมือนกับว่าชนแก้มสามทีกะเรา (มันเป็นการสวัสดีหรือทักทายของคนที่นั้น) เราก็นั่งคุยกับแม่ของเพื่อนเราไปต่างๆนาๆ ส่วนโดก็คุยกับเพื่อนเราเพราะเขาก็รู้จักกันมาก่อนหน้านี้แล้ว เพื่อนเราก็ชอบแซวโดเรื่องโน่นนี่นั้น เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย ตอนนั้นคือหิว มีอาหารแบบบุฟเฟ่ เราก็แยกย้ายกันไปตักอาหาร ตาก็ลายหิวด้วย อยู่ๆโดก็โพล่มาหาเล่นเราก็ตกใจเหมือนกันเพราะว่าจดจ่อกับอาหารเป็นอย่างมากกกก 555 โดก็พูดออกมาว่า เขายินดีที่ได้รู้จักเรา แล้วก็อยากจะรู้จักเราให้มากขึ้น อึ้งค่ะ เราก็เป็นคนหน้าตาธรรมตาไม่เคยที่คิดว่าตัวเองสวย หนุ่มหล่ออย่างโดจะมาสนใจเราด้วยหราาา เราก็อืมโอเคร บอกเขาไปว่าคุยกันได้ไม่มีปัญหา งานเลิก แลกเบอร์ และ msn (ช่วงนั้นกำลังฮิต)... ช่วงที่โดมางานแต่ง เขาก็ได้พักอยู่ที่บ้านญาติเขา 4-5 วัน โดเขียนมาหาเราบ่อยมากๆ ก็เลยนัดเจอกันที่บ้านเพื่อนเราเพราะญาติโดก็จะไปหาเพื่อนเราบ่อยอยู่แล้ว ครั้งนี้แหละที่เราได้ทำความรู้จักกันอย่างจริงจัง คุยไปเรื่อยๆๆๆ เราก็หลงเสน่ห์เข้าสะแล้วววว โดแก่กว่าเรา3ปี เราก็นัดเจอกันอีก 2ครั้งจนโดกลับ แต่เราก็ยังคุยกันน่ะ โดบอกว่าโดชอบเรา อยากรู้จักกันอีกมากกกก จนเป็นว่าโดมาที่เมืองเราเดือนละ2-3ครั้ง แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกันน่ะมาเจอกันแล้วก็คุยกันเหมือนครั้งอื่นๆ มันเพลินมาก... โดมาเดือนละ 2-3ครั้งได้ประมาณ 5 เดือน จนสักพัก เราก็ยุ่งเรื่องงาน โดก็ยุ่ง เราก็ได้เจอกันน้อยลง จนเราคบกับบี ส่วนโดก็ไม่ได้มา เขาก็มีแฟนของเขาไป ต่างคนก็ต่างใช้ชีวิตของตนเองไปจนเราได้เลิกกับบีที่คบกันมา 3ปี ก็เลยได้กลับมาคุยกับโดอีกครั้งอย่างทีบอกอยู่ข้างบน โดยบังเอิญอ่ะ 4-5 เดือนหลังเลิกกะบีเราก็ไปเปิดเจออีเมลหนึ่งซึ่งโดเป็นคนส่งมาแต่ไม่ได้เขียนอะไร เป็นเหมือนไวรัสอ่ะ เราก็เลยเขียนถามกลับไป ว่ามีอะไรเป่าไม่เห็นเขียนอะไรเลย โดก็ตอบกลับมาว่า เขาดีใจมากที่ได้รับอีเมลจากเราเพราะไม่ได้คุยกันนานแล้ว แล้วอีเมลที่โดส่งมาก็คือไวรัสจริงๆเขาบอกว่าเขไม่รู้เรื่องอะไรเลย จากนั้นมาเราก็เริ่มกลับมาคุยกันอีกหลังจากห่างหายกันไปสามปีครึ่ง ประมาณหนึ่งเดือนถัดมาโดก็มาที่เมืองเรา เราก็ได้เจอกัน เดินเล่น ทานข้าว ดูหนัง แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม โดมาหาเรา 2-3 ครั้งต่อเดือน (พักอยู่บ้านญาติเหมือนเดิมไม่ได้พักกับเรา) เราไม่เคยมีอะไรกัน จนเราก็เริ่มจะมีใจให้กันในช่วงเดือนที่สามมั้งจำไม่ได้แล้ว 555 คบกันมาได้ราวๆ7เดือนของการไปๆมาๆ โดก็ได้ชวนเราไปบ้านเขา (ก่อนหน้านี้เราก็ไม่ได้ไปเพราะโดยังอยู่บ้านของพ่อแม่ บ้านของตัวเองยังไม่เสร็จ เราก็ไม่ไปเพราะเกรงใจพ่อแม่ของเขา) เราก็ลางานมา 5วัน เดินทางไปบ้านโดด้วยความตื่นเต้น แต่ว่าวันทีกำหนดที่เราจะไปหาโดอ่ะ บ้านโดก็ยังไม่เสร็จก็อืม ไม่เป็นไรลางานแล้ว ยอมไปพักบ้านพ่อแม่โดก็ได้ พ่อแม่ของโดก็ต้อนรับเราอย่างดี คือน่ารักทุกอย่าง เขาบอกเราให้ทำตัวให้สบายเหมือนบ้านตัวเอง คืนแรกเลย พ่อแม่โดไม่อยู่ ออกไปค้างที่อื่น เราก็มีห้องเป็นของตัวเอง โดพาเราออกไปพบป่ะกับเพื่อนๆของเขา ตื่นเต้นน่ะ ไม่รู้จักใครเลย มีทั้งหญิงและชาย ตอนแรกเราไม่อยากออกมาน่ะแต่เพื่อนโดบอกว่าอยากเห็นเรา 555 เราก็อายหน่อยๆ คืนนั้นกับเพื่อนๆก็ผ่านไปได้ด้วยดี กลับมาบ้านพ่อแม่โด เราก็ไปอาบบ้ำจะนอน ส่วนโดก็เข้ามาในห้องเราเพราะอยากให้เราไปนอนด้วย ตื้อมาก เราก็บอกว่าเครๆ ดูหนังกันเนาะ... ได้ดูหนังจริงๆ ไม่ได้ทำอะไรอย่างที่คุณๆคิดกันน่ะค่ะ 555 โดก็น่ารักมาก ไม่พยายามทำอะไรเราน่ะ เราก็เพลอหลับไปจนรุ่งเช้า... ตื่นมาก็ไม่เห็นโดแล้ว เขาเป็นคนตื่นเช้า เราก็ไปทำสิ่งส่วนตัวจนเสร็จ โดก็กลับมาพอดี เขาก็พาเราออกไปทานข้าวมันสายมากแล้ว ต่อด้วยการพาไปชมวิวที่ต่างๆในหมู่บ้านเล็กๆที่เขาอยู่ สวยมาก ธรรมชาติล้วนๆ ออกจะแบบว่าอยู่นอกเมืองอ่ะ ที่นั่นมีแค่คนอยู่ประมาณ 900 คนเองน่ะ ก็คือว่ารู้จักกันแถบจะหมดทุกคน พอช่วงบ่ายๆโดก็มีแข่งบอล เป็นทีมที่หมู่บ้านสร้างขึ้นมา เขาก็พาเราไปอีก เราก็เขินอ่ะ ไม่รู้จักใครเลย ตอนที่เขาลงแข่งก็มีเพื่อนๆครอบครัวมากมายที่มาดู เราก็อืม นั่งคนเดียว เขาก็แนะนำให้รู้จักคนอื่นๆน่ะ แต่ด้วยความที่เราไม่กล้าก็เลยนั่งดูอยู่ขอบสนามคนเดียว สักพักเราได้ยินมาจากข้างๆสนาม ผู้หญิงคุยกับผู้ชายว่า “แฟนใหม่โดใช่ไหม คนที่เท่าไหร่แล้ว น่าสงสาร”เขาคงคิดว่าราไม่ได้ยิน เราก็อึ้งแต่ก็ไม่ได้หันไปดู คิดในใจนะว่าอะไรวะเนี่ย ขอเพิ่มเติมอย่างนึง ญาติของโดและเพื่อนสนิทเราเตือนเราไว้ว่า ระวังตัวด้วยน่ะกับโด มีสาวๆเยอะ โน่นนี่นั้น แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรหรือใส่ใจอะไรเลย เพื่อนเราก็ยังแซวเราเล่นๆว่า อย่าท้องกลับมาล่ะ เราก็ยังหัวเราะกันอยู่เลย… จนกระทั้งโดแข่งเสร็จ เราก็พากันไปทั้งทีมและเพื่อนๆที่บาร์เล็กๆแห่งหนึ่ง เนื่องจากที่เมืองที่เขาอยู่เป็นเมืองไวน์ เราก็ชอบไวน์แดงอยู่แล้วก็เลยสนุกค่ะ 555 พอจะเริ่มค่ำๆเราก็แยกย้ายกันกลับ ถึงบ้านก็อาบน้ำพากันทานข้าวกับพ่อแม่ของโด เสร็จแล้วก็พากันออกไปที่บ้านเพื่อนสนิทโด อยู่ห่างกันแค่ 3 นาทีเอง บ้านเพื่อนเขาก็จะมีสวนใหญ่ๆ บาร์บีคิวปาตี้กันแต่เราก็ทานข้าวกันแล้วก็เลยมานั่งแจมด้วย พอดีคืนนั้นเราก็ไม่ได้นั่งข้างๆโด เรานั่งข้างๆเพื่อนสนิทของเขา เราก็คุยกันเรื่องชีวิตการเป็นอยู่ การงาน คือเราคุยกันถูกคออ่ะ หัวเราะบ้างขำบ้าง แต่เราหันไปเห็นสายตาของโด น่ากลัวอ่ะ มองเราด้วยสายตาขึมๆ ไม่เหมืนโดที่ยิ้มหวานๆให้เราหลงเลยสักนิด แต่ก็ไม่ได้คิดมากน่ะ เราก็คุยไปคนอื่นๆก็มานั่งแจมคุยกะเราด้วย เพื่อนโดก็บอกว่าเราน่ารักคุยสนุกไม่ถือตัว มาอีกนะ เราก็บอกโอเคด้วยความยินดี จนเพื่อนๆทั้งหลายแห่กันกลับ เราก็เป็นคู่สุดท้ายที่จะกลับ เราขอเข้าห้องน้ำ พอเดินออกจากห้องน้ำเท้าก็แพลง เพราะเป็นม้าดีดกระโหลก 555 คือมึนนิดๆแล้วไม่เห็นว่ามันมีขั้นบันไดอยู่หนึ่งขั้น เราก็เดินออกมาแบบเป๋ๆอ่ะ เจ็บไม่มาก เพื่อนโดเห็นก็ถามว่าเราเป็นอะไรโอไหม เราก็บอกว่าไม่เป็นไรเจ็บนิดเดียว เขาก็ไปหายาแก้ปวดกล้ามเนื้อมาแล้วคุณเธอก็เผือกทาให้อีก (คิดในใจว่าเหมือนคุณหนูจริงจิ๊งเรา555) เราก็ขอบคุณ เขาก็เดินเอายาไปเก็บ โดก็นั่งอยู่ข้างๆ ลุกแล้วก็เดินมาบอกให้เราลุกขึ้นหรือว่าจะนอนที่นี่!!! พูดแบบน้ำเสียงหนักๆอ่ะ เราก็งง อะไรของเขา เราลุกแล้วก็เดินแบบเดี้ยงๆไปที่รถ เพื่อนเขาก็ออกมาส่งพอดี ก็พากันบ๊ายๆ รถออก โดไม่พูดอะไรสักคำเชื่อป่ะ เงียบๆ เครียดๆ ด้ยความที่เขาเป็นคนสูงใหญ่มากทำให้เรากลัวง่ะ พอถึงบ้านเขาก็ขึ้นห้องแล้วก็บอกเราว่ามานอนได้แล้ว เราก็เชื่อฟังอย่างโดยดี ถึงเตียงนอนเราก็ถามเขาว่าเป็นอะไรทำไมตัวแปลกๆ เขาก็บอกว่า ขอโทษคำเดียว คำเดียวเท่านั้น!!! เราก็ไม่เข้าใจ ก็เลยถามต่อว่าอะไร ขอโทษอะไร เขาก็มองเราแล้วก็บีบแขนเราจนเกือบเขียวอ่ะ แล้วก็ปล่อยเราเราบอกว่าเจ็บน่ะทำอะไรของเธอ เขาบอกว่าเขาหึงแล้วก็กระโดดกอดเราแล้วก็ร้องไห้ (บ้าเป่าเนี่ย) พอสักแป๊บ เขาก็เริ่มมาจูบเรา… ต่อด้วย 18+ อย่างที่คิดแหละค่ะ แล้วก็พากันนอน…
เช้ามาก็ตื่นมาพร้อมๆกัน โดยิ้มให้เราเหมือนเขามีความสุขมาก เขาก็พูดออกมาว่า “ฉันรักเธอน่ะ” เราก็ดีใจ แต่ไม่ได้ตอบอะไรไปน่ะ เหมือนมีความสุขแต่ก็ยังไม่เข้าใจเรื่องเมื่อคืน จริงๆน่ะ มันแปลกๆยังไงไม่รู้อ่ะแต่ก็เออ ให้มันผ่านไป เราไม่ได้เป็นคนเรื่องเยอะ พูดตรงๆน่ะ เราก็หลงโดมากเหมือนกัน คือว่าเขาหล่อ นิสัยก็โอ เสป็กเรามากๆๆ หลงแต่ไม่ได้รัก
สายๆเราก็ออกไปซื้อของกันเพราะคืนนี้เราจะไปบ้านเพื่อนของโดที่เป็นผู้หญิง เขามีครอบครัวแล้ว มีลูก 2 คน เราได้รู้จักกับเขาเมื่อตอนแข่งบอล
ตอนไปซื้อของอ่ะ เราก็แวะไปร้านจำพวกแบบของตบแต่งบ้าน คือโดยังทำบ้านเขาไม่เสร็จก็เลยมาดูของอีก เชื่อไหมเขาให้เราเลือกกระเบื้องห้องน้ำ สีห้องนอน และอีกมากมาย เราก็งงเป็ด เราก็บอกว่าบ้านของเธอน่ะ จะให้ฉันเลือกทำไม ฉันอาจจะชอบแต่เธออาจจะไม่ชอบก็ได้ แล้วโดก็สวนกลับมาว่าบ้านฉันก็คือบ้านเธอ เอาเรางงอีกแล้วค่ะท่านนน อะไรกันพ่อคุณ เราไม่ได้แต่งงานกันแล้วก็ยังไม่ได้คิด จะมาให้เราเลือกให้ได้ไง ยังไงก็หมือนเคยเราก็ช่วยเลือกๆไป สุดท้ายก็กลับบ้านเอาของไปเก็บที่บ้านของโดแล้วก็เดินทางไปบ้านเพื่อนต่อ
คืนนั้นเพื่อนสนิทโดก็มา…
ค่อยต่อพรุ่งนี้... ค่ำๆน่ะ งานเยอะ เรื่องก็ยาวววว
เคยเป็นไหม... เขาแค้น เราเจ็บ...
(เหตุการณ์เกิดขึ้นที่เมืองนอกนะค่ะ)
คือว่า เราได้ไปโตทีเมืองนอก ตอนไปใหม่ๆเราก็ยังเด็กมาก อะไรก็ใหม่ไปหมดสำหรับเรา แต่พอนานๆไปก็ชิน ไปโรงเรียน ได้พบเพื่อนใหม่ๆ แล้วก็ได้ใช้ชีวิตเหมือน"ฝรั่ง"ตั้งแต่นั้นมา... พอช่วงที่เริ่มเป็นสาว ก็จะมีคนเข้ามาจีบตามประสาเด็กวัยรุ่นอ่ะ คบไปเลิกไป ยังไม่รู้จักหลอกนะ ว่าความรักคืออะไร พอโตขึ้นมาหน่อย ครั้งหนึ่งได้คบกับหนุ่มคนนี้ ชื่อว่าบี เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด นิสัยดี สนุกสนาน ทำอะไรก็ดีไปหมด คือคนดีว่างั้นเหอะ คบกันได้ประมาณ 3 ปี ทะเลาะกันก็ไม่ค่อยมี แต่แล้วก็เลิกรากันไป สาเหตุ? เรามีความเห็นชอบที่แตกต่างกัน เพราะเขาอยากไปอยู่ประเทศอื่นแต่เราไม่อยากไป คืนแรกที่เราเลิกกัน เมาาามาก อ้วกทั้งคืน เพื่อนสนิทเป็นคนดูแลเรา คิดถึงตอนนั้นแล้วรู้สึกขำ ทำไปได้ สติหายหมด 555 คิดดูนะ เฮิร์ทมาก จากเป็นคนที่ค่อนข้างอ้วน น้ำหนักลดตั้งสิบกว่าโลภายในเดือนหนึ่งเลยอ่ะ และแล้วเวลาผ่านไปได้ สัก 4-5 เดือน เราก็ได้พูดคุยอีกครั้งกับหนุ่มคนนี้ ชื่อว่าโด... เขาคนนี้แหละที่ทำเราเจ็บมากที่สุด... ที่บอกว่าได้คุยอีกครั้ง เพราะเรารู้จักเขามาก่อนที่จะคบกับบี แต่เมื่อตอนนั้นเรามีแฟนไปแล้วก็เลยไม่ได้ติดต่อกับโดอีก...
อย่างแรกเลย เรารู้จักกับโดผ่านทางเพื่อนสนิท โดอยู่ห่างจากเมืองเราไป2ชั่วโมง แต่โดมีลุกพี่ลูกน้องที่อยู่เมืองเดียวกับเรา ญาติโดก็เป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทเรา (งงไหม 555) เพื่อนสนิทเราก็รู้จักกับโดด้วย ตอนนั้นอ่ะญาติโดจะแต่งงาน เพื่อนสนิทเราก็เลยลากเราไปด้วย คืนงานแต่งเขาก็จัดโต๊ะแบบว่า เอาคนที่รู้จักกันมานั่งโต๊ะเดียวกันจะได้คุยกันได้ง่ายๆ โต๊ะเราก็มี เพื่อนเรา แม่เพื่อน เรา โด และพ่อแม่ของโด
โดเป็นหนุ่มหล่อ สูงมากกก ผมดำตัดสั้น ตาสีเขียว ดูเป็นแบดบอยหน่อยๆ แรกเห็นเราก็เฉยๆน่ะไม่ได้คิดอะไร เพื่อนเราก็แนะนำให้เรากับโดรู้จักกัน เขาก็มาเหมือนกับว่าชนแก้มสามทีกะเรา (มันเป็นการสวัสดีหรือทักทายของคนที่นั้น) เราก็นั่งคุยกับแม่ของเพื่อนเราไปต่างๆนาๆ ส่วนโดก็คุยกับเพื่อนเราเพราะเขาก็รู้จักกันมาก่อนหน้านี้แล้ว เพื่อนเราก็ชอบแซวโดเรื่องโน่นนี่นั้น เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย ตอนนั้นคือหิว มีอาหารแบบบุฟเฟ่ เราก็แยกย้ายกันไปตักอาหาร ตาก็ลายหิวด้วย อยู่ๆโดก็โพล่มาหาเล่นเราก็ตกใจเหมือนกันเพราะว่าจดจ่อกับอาหารเป็นอย่างมากกกก 555 โดก็พูดออกมาว่า เขายินดีที่ได้รู้จักเรา แล้วก็อยากจะรู้จักเราให้มากขึ้น อึ้งค่ะ เราก็เป็นคนหน้าตาธรรมตาไม่เคยที่คิดว่าตัวเองสวย หนุ่มหล่ออย่างโดจะมาสนใจเราด้วยหราาา เราก็อืมโอเคร บอกเขาไปว่าคุยกันได้ไม่มีปัญหา งานเลิก แลกเบอร์ และ msn (ช่วงนั้นกำลังฮิต)... ช่วงที่โดมางานแต่ง เขาก็ได้พักอยู่ที่บ้านญาติเขา 4-5 วัน โดเขียนมาหาเราบ่อยมากๆ ก็เลยนัดเจอกันที่บ้านเพื่อนเราเพราะญาติโดก็จะไปหาเพื่อนเราบ่อยอยู่แล้ว ครั้งนี้แหละที่เราได้ทำความรู้จักกันอย่างจริงจัง คุยไปเรื่อยๆๆๆ เราก็หลงเสน่ห์เข้าสะแล้วววว โดแก่กว่าเรา3ปี เราก็นัดเจอกันอีก 2ครั้งจนโดกลับ แต่เราก็ยังคุยกันน่ะ โดบอกว่าโดชอบเรา อยากรู้จักกันอีกมากกกก จนเป็นว่าโดมาที่เมืองเราเดือนละ2-3ครั้ง แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกันน่ะมาเจอกันแล้วก็คุยกันเหมือนครั้งอื่นๆ มันเพลินมาก... โดมาเดือนละ 2-3ครั้งได้ประมาณ 5 เดือน จนสักพัก เราก็ยุ่งเรื่องงาน โดก็ยุ่ง เราก็ได้เจอกันน้อยลง จนเราคบกับบี ส่วนโดก็ไม่ได้มา เขาก็มีแฟนของเขาไป ต่างคนก็ต่างใช้ชีวิตของตนเองไปจนเราได้เลิกกับบีที่คบกันมา 3ปี ก็เลยได้กลับมาคุยกับโดอีกครั้งอย่างทีบอกอยู่ข้างบน โดยบังเอิญอ่ะ 4-5 เดือนหลังเลิกกะบีเราก็ไปเปิดเจออีเมลหนึ่งซึ่งโดเป็นคนส่งมาแต่ไม่ได้เขียนอะไร เป็นเหมือนไวรัสอ่ะ เราก็เลยเขียนถามกลับไป ว่ามีอะไรเป่าไม่เห็นเขียนอะไรเลย โดก็ตอบกลับมาว่า เขาดีใจมากที่ได้รับอีเมลจากเราเพราะไม่ได้คุยกันนานแล้ว แล้วอีเมลที่โดส่งมาก็คือไวรัสจริงๆเขาบอกว่าเขไม่รู้เรื่องอะไรเลย จากนั้นมาเราก็เริ่มกลับมาคุยกันอีกหลังจากห่างหายกันไปสามปีครึ่ง ประมาณหนึ่งเดือนถัดมาโดก็มาที่เมืองเรา เราก็ได้เจอกัน เดินเล่น ทานข้าว ดูหนัง แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม โดมาหาเรา 2-3 ครั้งต่อเดือน (พักอยู่บ้านญาติเหมือนเดิมไม่ได้พักกับเรา) เราไม่เคยมีอะไรกัน จนเราก็เริ่มจะมีใจให้กันในช่วงเดือนที่สามมั้งจำไม่ได้แล้ว 555 คบกันมาได้ราวๆ7เดือนของการไปๆมาๆ โดก็ได้ชวนเราไปบ้านเขา (ก่อนหน้านี้เราก็ไม่ได้ไปเพราะโดยังอยู่บ้านของพ่อแม่ บ้านของตัวเองยังไม่เสร็จ เราก็ไม่ไปเพราะเกรงใจพ่อแม่ของเขา) เราก็ลางานมา 5วัน เดินทางไปบ้านโดด้วยความตื่นเต้น แต่ว่าวันทีกำหนดที่เราจะไปหาโดอ่ะ บ้านโดก็ยังไม่เสร็จก็อืม ไม่เป็นไรลางานแล้ว ยอมไปพักบ้านพ่อแม่โดก็ได้ พ่อแม่ของโดก็ต้อนรับเราอย่างดี คือน่ารักทุกอย่าง เขาบอกเราให้ทำตัวให้สบายเหมือนบ้านตัวเอง คืนแรกเลย พ่อแม่โดไม่อยู่ ออกไปค้างที่อื่น เราก็มีห้องเป็นของตัวเอง โดพาเราออกไปพบป่ะกับเพื่อนๆของเขา ตื่นเต้นน่ะ ไม่รู้จักใครเลย มีทั้งหญิงและชาย ตอนแรกเราไม่อยากออกมาน่ะแต่เพื่อนโดบอกว่าอยากเห็นเรา 555 เราก็อายหน่อยๆ คืนนั้นกับเพื่อนๆก็ผ่านไปได้ด้วยดี กลับมาบ้านพ่อแม่โด เราก็ไปอาบบ้ำจะนอน ส่วนโดก็เข้ามาในห้องเราเพราะอยากให้เราไปนอนด้วย ตื้อมาก เราก็บอกว่าเครๆ ดูหนังกันเนาะ... ได้ดูหนังจริงๆ ไม่ได้ทำอะไรอย่างที่คุณๆคิดกันน่ะค่ะ 555 โดก็น่ารักมาก ไม่พยายามทำอะไรเราน่ะ เราก็เพลอหลับไปจนรุ่งเช้า... ตื่นมาก็ไม่เห็นโดแล้ว เขาเป็นคนตื่นเช้า เราก็ไปทำสิ่งส่วนตัวจนเสร็จ โดก็กลับมาพอดี เขาก็พาเราออกไปทานข้าวมันสายมากแล้ว ต่อด้วยการพาไปชมวิวที่ต่างๆในหมู่บ้านเล็กๆที่เขาอยู่ สวยมาก ธรรมชาติล้วนๆ ออกจะแบบว่าอยู่นอกเมืองอ่ะ ที่นั่นมีแค่คนอยู่ประมาณ 900 คนเองน่ะ ก็คือว่ารู้จักกันแถบจะหมดทุกคน พอช่วงบ่ายๆโดก็มีแข่งบอล เป็นทีมที่หมู่บ้านสร้างขึ้นมา เขาก็พาเราไปอีก เราก็เขินอ่ะ ไม่รู้จักใครเลย ตอนที่เขาลงแข่งก็มีเพื่อนๆครอบครัวมากมายที่มาดู เราก็อืม นั่งคนเดียว เขาก็แนะนำให้รู้จักคนอื่นๆน่ะ แต่ด้วยความที่เราไม่กล้าก็เลยนั่งดูอยู่ขอบสนามคนเดียว สักพักเราได้ยินมาจากข้างๆสนาม ผู้หญิงคุยกับผู้ชายว่า “แฟนใหม่โดใช่ไหม คนที่เท่าไหร่แล้ว น่าสงสาร”เขาคงคิดว่าราไม่ได้ยิน เราก็อึ้งแต่ก็ไม่ได้หันไปดู คิดในใจนะว่าอะไรวะเนี่ย ขอเพิ่มเติมอย่างนึง ญาติของโดและเพื่อนสนิทเราเตือนเราไว้ว่า ระวังตัวด้วยน่ะกับโด มีสาวๆเยอะ โน่นนี่นั้น แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรหรือใส่ใจอะไรเลย เพื่อนเราก็ยังแซวเราเล่นๆว่า อย่าท้องกลับมาล่ะ เราก็ยังหัวเราะกันอยู่เลย… จนกระทั้งโดแข่งเสร็จ เราก็พากันไปทั้งทีมและเพื่อนๆที่บาร์เล็กๆแห่งหนึ่ง เนื่องจากที่เมืองที่เขาอยู่เป็นเมืองไวน์ เราก็ชอบไวน์แดงอยู่แล้วก็เลยสนุกค่ะ 555 พอจะเริ่มค่ำๆเราก็แยกย้ายกันกลับ ถึงบ้านก็อาบน้ำพากันทานข้าวกับพ่อแม่ของโด เสร็จแล้วก็พากันออกไปที่บ้านเพื่อนสนิทโด อยู่ห่างกันแค่ 3 นาทีเอง บ้านเพื่อนเขาก็จะมีสวนใหญ่ๆ บาร์บีคิวปาตี้กันแต่เราก็ทานข้าวกันแล้วก็เลยมานั่งแจมด้วย พอดีคืนนั้นเราก็ไม่ได้นั่งข้างๆโด เรานั่งข้างๆเพื่อนสนิทของเขา เราก็คุยกันเรื่องชีวิตการเป็นอยู่ การงาน คือเราคุยกันถูกคออ่ะ หัวเราะบ้างขำบ้าง แต่เราหันไปเห็นสายตาของโด น่ากลัวอ่ะ มองเราด้วยสายตาขึมๆ ไม่เหมืนโดที่ยิ้มหวานๆให้เราหลงเลยสักนิด แต่ก็ไม่ได้คิดมากน่ะ เราก็คุยไปคนอื่นๆก็มานั่งแจมคุยกะเราด้วย เพื่อนโดก็บอกว่าเราน่ารักคุยสนุกไม่ถือตัว มาอีกนะ เราก็บอกโอเคด้วยความยินดี จนเพื่อนๆทั้งหลายแห่กันกลับ เราก็เป็นคู่สุดท้ายที่จะกลับ เราขอเข้าห้องน้ำ พอเดินออกจากห้องน้ำเท้าก็แพลง เพราะเป็นม้าดีดกระโหลก 555 คือมึนนิดๆแล้วไม่เห็นว่ามันมีขั้นบันไดอยู่หนึ่งขั้น เราก็เดินออกมาแบบเป๋ๆอ่ะ เจ็บไม่มาก เพื่อนโดเห็นก็ถามว่าเราเป็นอะไรโอไหม เราก็บอกว่าไม่เป็นไรเจ็บนิดเดียว เขาก็ไปหายาแก้ปวดกล้ามเนื้อมาแล้วคุณเธอก็เผือกทาให้อีก (คิดในใจว่าเหมือนคุณหนูจริงจิ๊งเรา555) เราก็ขอบคุณ เขาก็เดินเอายาไปเก็บ โดก็นั่งอยู่ข้างๆ ลุกแล้วก็เดินมาบอกให้เราลุกขึ้นหรือว่าจะนอนที่นี่!!! พูดแบบน้ำเสียงหนักๆอ่ะ เราก็งง อะไรของเขา เราลุกแล้วก็เดินแบบเดี้ยงๆไปที่รถ เพื่อนเขาก็ออกมาส่งพอดี ก็พากันบ๊ายๆ รถออก โดไม่พูดอะไรสักคำเชื่อป่ะ เงียบๆ เครียดๆ ด้ยความที่เขาเป็นคนสูงใหญ่มากทำให้เรากลัวง่ะ พอถึงบ้านเขาก็ขึ้นห้องแล้วก็บอกเราว่ามานอนได้แล้ว เราก็เชื่อฟังอย่างโดยดี ถึงเตียงนอนเราก็ถามเขาว่าเป็นอะไรทำไมตัวแปลกๆ เขาก็บอกว่า ขอโทษคำเดียว คำเดียวเท่านั้น!!! เราก็ไม่เข้าใจ ก็เลยถามต่อว่าอะไร ขอโทษอะไร เขาก็มองเราแล้วก็บีบแขนเราจนเกือบเขียวอ่ะ แล้วก็ปล่อยเราเราบอกว่าเจ็บน่ะทำอะไรของเธอ เขาบอกว่าเขาหึงแล้วก็กระโดดกอดเราแล้วก็ร้องไห้ (บ้าเป่าเนี่ย) พอสักแป๊บ เขาก็เริ่มมาจูบเรา… ต่อด้วย 18+ อย่างที่คิดแหละค่ะ แล้วก็พากันนอน…
เช้ามาก็ตื่นมาพร้อมๆกัน โดยิ้มให้เราเหมือนเขามีความสุขมาก เขาก็พูดออกมาว่า “ฉันรักเธอน่ะ” เราก็ดีใจ แต่ไม่ได้ตอบอะไรไปน่ะ เหมือนมีความสุขแต่ก็ยังไม่เข้าใจเรื่องเมื่อคืน จริงๆน่ะ มันแปลกๆยังไงไม่รู้อ่ะแต่ก็เออ ให้มันผ่านไป เราไม่ได้เป็นคนเรื่องเยอะ พูดตรงๆน่ะ เราก็หลงโดมากเหมือนกัน คือว่าเขาหล่อ นิสัยก็โอ เสป็กเรามากๆๆ หลงแต่ไม่ได้รัก
สายๆเราก็ออกไปซื้อของกันเพราะคืนนี้เราจะไปบ้านเพื่อนของโดที่เป็นผู้หญิง เขามีครอบครัวแล้ว มีลูก 2 คน เราได้รู้จักกับเขาเมื่อตอนแข่งบอล
ตอนไปซื้อของอ่ะ เราก็แวะไปร้านจำพวกแบบของตบแต่งบ้าน คือโดยังทำบ้านเขาไม่เสร็จก็เลยมาดูของอีก เชื่อไหมเขาให้เราเลือกกระเบื้องห้องน้ำ สีห้องนอน และอีกมากมาย เราก็งงเป็ด เราก็บอกว่าบ้านของเธอน่ะ จะให้ฉันเลือกทำไม ฉันอาจจะชอบแต่เธออาจจะไม่ชอบก็ได้ แล้วโดก็สวนกลับมาว่าบ้านฉันก็คือบ้านเธอ เอาเรางงอีกแล้วค่ะท่านนน อะไรกันพ่อคุณ เราไม่ได้แต่งงานกันแล้วก็ยังไม่ได้คิด จะมาให้เราเลือกให้ได้ไง ยังไงก็หมือนเคยเราก็ช่วยเลือกๆไป สุดท้ายก็กลับบ้านเอาของไปเก็บที่บ้านของโดแล้วก็เดินทางไปบ้านเพื่อนต่อ
คืนนั้นเพื่อนสนิทโดก็มา…
ค่อยต่อพรุ่งนี้... ค่ำๆน่ะ งานเยอะ เรื่องก็ยาวววว